اشنایی و پرورش طوطی برزیلی

به نظر می رسد که طوطی برزیلی برای بار اول توسط بومیان آفریقا اهلی شده باشد

طوطی برزیلی، طوطی های کوتوله، جدایی ناپذیر، مرغ عشق فیشر یا هر اسم دیگری که به آن ها نسبت می دهید جز طوطی های دوست داشتنی و احساسی هستند، اسم لاتینی جدایی ناپذیرها یا طوطی کوتوله از کلمه های یونانی عشق و پرنده گرفته شده و اصرار بر ارتباط عمیق و بسیار نزدیک زوج پرنده دارد.

بررسی تاریخچه پرورش طوطی برزیلی

جانورشناسان معتقد هستند که زیستگاه مقدماتی طوطی برزیلی، قاره آفریقا می باشد و از نه گونه شناخته شده این پرنده، هشت گونه آن متعلق به قاره آفریقا و یک گونه آن که «طوطی برزیلی سرخاکستری» است متعلق به جزیره ماداگاسکار است که یکی از جزایر آفریقا به شمار می رود. تاریخچه اهلی شدن این پرنده مشخص نیست و به نظر می رسد که برای بار اول توسط بومیان آفریقا اهلی شده باشد.

«طوطی برزیلی صورت قرمز» نخستین گونه طوطی برزیلی بود که به اروپا وارد شد و در نقاشی های سده 16 میلادی این پرنده دیده می شود. اما قابل یادآوری است که برخی از دیگر گونه های این پرنده پس از سال 1800 میلادی شناسایی گردید و به نظر می رسد که ناوگان های نظامی کشورهای استعماری که برای تهیه برده عازم آفریقا می شدند در بازگشت تلاش می کردند که علاوه بر بردگان، پرنده ها و حیوانات شگفت آور آفریقایی را به اروپا منتقل نمایند و به نظر می رسد که طوطی برزیلی هم در این دوره وارد اروپا شد و چندی نگذشت که به دلیل زاد و ولد آسان، تعداد آن در اروپا افزایش گردید.

بعضی از گونه های این پرنده مانند: «طوطی برزیلی رنگ سیاه گونه» در سال 1908میلادی و گونه «طوطی برزیلی لیلیان» در سال 1926م برای بار اول به قاره اروپا وارد شدند. از تاریخ ورود این پرنده به ایران اطلاع دقیقی در دست نیست و به نظر می رسد که بیش از چند دهه از ورود آن به ایران نمی گذرد. این پرنده اکنون پرورش دهندگان زیادی در ایران دارد که اقدام به تکثیر آن کرده و از آن جوجه گرفته و جوجه را به بازار فروش عرضه می نمایند.

طوطی برزیلی در گله های کوچک زندگی می کند و علاقه ی زیادی به خوردن میوه ها، سبزی ها، علف ها و دانه دارد و گونه ی بال سیاه آن حشرات و انجیر را هم می خورد.

متوسط طول عمر طوطی برزیلی 15 تا 20 سال می باشد و اگر در وضعیت مساعد زندگی کنند چه بسا تا 30 سال عمر خواهند کرد. آنها دارای طول بدنی معادل 17 سانتیمتر می باشند و حاوی گونه های متنوع می باشد و وزنش حدود 40- 60 گرم می باشد. این طوطی در بین طوطی سانان کوچکترین اندازه را دارد.

مدل وحشی طوطی برزیلی اکثراً بدنی سبز رنگ دارد و در ناحیه ی سر به رنگ های مختلفی دیده می شود. در بسیاری از گونه ها طی پرورش جهش ایجاد شده و فعلا به رنگ های گوناگون دیده می شوند.

طوطی برزیلی اول لانه را می سازد و بعد جفت گیری می کند و طی 3- 5 روز بعد نخستین تخم گذاشته می شود و هنگامی که نخستین تخم گذاشته شد هر روز یک تخم گذاشته می شود  تا وقتی که کلاچ کامل است که به صورت معمول 4- 6 تخم گذاشته می شود، گاهی وقت ها هم حتی بدون لانه طوطی برزیلی تخم می گذارد.

نژادهای طوطی برزیلی :

1- طوطی برزیلی صورت هلویی

2- طوطی برزیلی نقابدار

3- طوطی برزیلی فیشر

4- طوطی برزیلی لیلیان

5- طوطی برزیلی سیاه گونه

6- طوطی برزیلی ماداگاسکار

7- طوطی برزیلی آبسینیان

8- طوطی برزیلی صورت قرمز

9- طوطی برزیلی سوین درین

ویژگی ها :

کلا طوطی ها جنب و جوش زیاد دارند و هر چیزی را می جوند و در دورانی این جویدن بیشتر می شود آن ها به آسانی می توانند سیم برق را بجوند پس آن ها را حسابی کنترل کنید.

این طوطی ها استاد فرار از قفس هستند به آسانی درب قفس را باز کرده و فرار می کنند.

جوجه برزیلی به خوبی با انسان خو می گیرد بزرگ ترین مشکل این طوطی قدرت تقلید صدا که بسیار ضعیف می باشد همین امر محبوبیت این طوطی نسبت به دیگر طوطی سان کمتر کرده است.

اما یکی از امتیازهای این طوطی نسبت به طوطی های دیگر رنگ بندی های زیبای این طوطی می باشد.

جوجه برزیلی به خوبی با انسان خو می گیرد

مواردی که موقع خرید طوطی برزیلی باید رعایت شود

یک پرنده سالم باید کاملاً هوشیار باشد و در برابر محرک ها به خوبی واکنش نشان دهد. پرنده باید سرحال بوده و پرهای درخشان و تمیز ویک دست داشته باشد.

از خریدن پرنده ای با پرهای پف کرده و یا چشم های بسته یا نیمه باز جلوگیری کنید.

پرهای اطراف مخرج پرنده حتماً باید تمیز باشد.

چشم هایش باید براق و شفاف باشد و هیچ گونه ترشحی نداشته باشد. پوست بینی شفاف و ترشح نداشته باشد.

پرنده از ناخن های سالمی برخوردار باشد.

استخوان سینه جناق بیرون نزده باشد.

انواع غذاهای طوطی برزیلی:

رژیم غذایی

رژیم غذایی مناسب برای آن ها علاوه بر دانه باید شامل میوه و سبزیجات تازه مثل موز، هویج، انواع برگ سبزی و… باشد، همچنین آب سالم و بدون کلر برای خوردن یا حمام کردن.

توجه کنید که هیچوقت نباید به این پرنده های کوچک هسته میوه هایی مثل هلو، گلابی و… داد. در مواردی هم مشاهده شده که بعضی از مردم به آن ها شکلات، چای و چه بسا الکل می دهند که واقعا” برای آن ها زیان آور می باشد .

غذا دادن به طوطی برزیلی

درصورتی که پرنده شما عادت به خوردن دانه های خشک کرده است بی تردید باید آهسته آهسته رژیم غذایی آن را تغییر داده و غذاهای تازه را وارد رژیم غذایی وی کنید.

هر روز مقدار اندکی از میوه یا سبزیجات جدید به وی بدهید و توجه کنید که به کدامیک بیشتر علاقه نشان می دهد، همینطور هیچوقت نگذارید که این ماده های غذایی تازه در قفس مانده و فاسد شود. این نکته را هیچ گاه فراموش نکنید: “مرغ عشق به تنوع غذایی و غذای تازه عشق می ورزد.”

گروه غلات و حبوبات و غلات سبوس دار: تاج خروس، جو، کتان، پاستا، غلات جو، گندم سبوس دار، برنج وحشی.

خوراکی های خطرناک: شکوفه های خوراکی و گل پیاز، قاصدک، نیلوفرهای روز، اکالیپتوس، شکوفه های درخت میوه، شکوفه های گیاهان، ترش، پیچ امین الدوله، امپاتیانس، یاس بنفش، گل شور، گل رز، آفتابگردان، لاله، بنفش. توجه داشته باشید که برگ های برخی از این گیاهان سمی هستند.

میوه (به جز آوکادو که سمی هستند): گوجه فرنگی، تمام انواع سیب (حذف تمام دانه)، موز تازه، تمامی انواع توت، تمامی انواع مرکبات، انگور، کیوی، انبه، خربزه، هلوی شیرین و ابدار، پاپایا، هلو، تمام انواع گلابی، آلو، ستاره میوه. چاله ها و دانه ها از هر مرکبات باید دور انداخته شود.

با این حال، دانه های کوچک از توت های کاذب و واقعی (موز، زغال اخته، بادمجان، خرمالو، انار، تمشک، توت فرنگی، گوجه فرنگی) همگی مناسب است.

حبوبات: بادام، لوبیا، عدس، نخود، آجیل و سویا.

سبزیجات(به غیر سیب زمینی خام، پیاز خام و تمامی قارچ ها): چغندر، کلم بروکلی، گل کلم، هویج، خیار، همه از انواع کلم، لوبیا تازه، کاهو تازه، نخود فرنگی تازه، هویج وحشی، تمام انواع فلفل، تمام انواع کدو، سیب زمینی شیرین، شلغم، زمینی هندی، کدو.

هر روز مقدار اندکی از میوه یا سبزیجات جدید به طوطی برزیلی بدهید

علائم بیماری :

تغییر رنگ دادن یا باد کردن نوک (منقار) پرنده

خسخس کردن موقع تنفس یا سرفه کردن و نفس زدن

تغییر وضعیت چشم

چشم نیمه باز

نداشتن تعادل

از بین رفتن طراوت پرهای بدن

ظاهر نامناسب و به هم ریختگی پرها

تغییر در رنگ و بوی فضله (بیماری اسهال- فضله قیر شکل- فضله رنگ زرد-بی رنگ شدن فضله)

دائم خواب بودن و نهادن سر لای پرها

نشستن بر روی کف قفس

نشستن با یک پا روی میله

چسبیدن فضله به پرها

ترشح از چشم یا بینی

غذای هضم نشده در فضله

بی اشتها شدن طوطی

کندن و برش دادن پرها (در عروس هلندی نسبت به کاسکو کمتر اتفاق می افتد)

افتادگی سر، پر، دم

کاهش وزن

فراهم کردن محیط آرام و خلوت برای تولید مثل طوطی های برزیلی بسیار اهمیت دارد

تکثیر و جفت گیری طوطی برزیلی

چند حالت وجود دارد

خرید جفت مولد.

خرید دو عدد نر و ماده و جفت زدن.

جفت زدن به صورت گروهی : چند نر و چند ماده تهیه می کنیم و نرها را با هم در یک قفس بزرگ نگهداری می کنیم تا خودشان جفتشان را انتخاب کنند. باتوجه به این که تشخیص نر و ماده در نژاد برزیلی دشوار است، این بهترین روش و مطمئن ترین روش برای جفت زده پرندهاست.

برای آماده کردن وضعیت جفت گیری طوطی برزیلی :

1) در فصل پاییز یک جعبه به ابعاد 15 در 15 و ارتفاع 25 سانتیمتر به عنوان لانه تهیه کنید.

2) در تهیه مواد لانه سازی شامل: برگ نخل، روزنامه، علف و کاه خشک دقت کنید در این مواد از حشره کش های زیان آور استفاده نشده باشد.

3) فراهم کردن محیط آرام و خلوت برای تولید مثل طوطی های برزیلی بسیار اهمیت دارد. معمولاً پرنده با استفاده از مواد لانه سازی لانه را پر می کند و یک حفره تونل در آن ایجاد می کند.

تخم گذاری طوطی برزیلی :

معمولآ پس از یک تا دو هفته از نخستین جفت گیری تخم گذاری انجام می شود. تخم گذاری در اغلب اوقات یک روز در میان انجام می شود که امکان دارد به دو سه روز هم بکشد.

تعداد تخم: بین 4 تا 6 تخم می گذارند و لازم به توضیح است که تعداد تخم ها به میزان آمادگی ماده بستگی دارد.

زمان خارج شدن جوجه طوطی برزیلی از تخم: از 21 روزگی تا 24 روزگی.

زمان دان خور شدن جوجه ها: از 6 هفتگی به بعد.